Love Without Boundaries – Ölçüsüz Sevgi

While walking down the road, a man saw a flower. He loved it so much that he immediately wanted to make it his own. He went and bought a pot, carefully removed the flower from its place, and planted it in the pot. Every day, he watered it. Occasionally, he placed it in the sun. To help it grow better, he gave it fertilizer. As he sipped his tea, he would often watch the flower, sometimes even talking to it.

One morning, as he was about to leave for work, he noticed the flower had died.

Panicking, he grabbed the pot and took it to a gardener. “You know plants better than anyone. Please save my flower, don’t let its leaves wither. Bring it back to life,” he pleaded.

The gardener looked at him and said, “What have you done, man? You took this flower out of its natural environment and planted it in a pot. You gave it too much water and too much fertilizer. You’re the one who killed it.”

The man was devastated. He had unknowingly killed the flower he loved so dearly.

Love, he realized, must be measured. Like the man in the story, people sometimes harm the ones they love without realizing it. Without intending to hurt, without meaning any harm, they can cause the greatest damage while thinking they’re protecting or caring for their loved ones.

Had the flower been left in its natural habitat—trampled on, scorched by the sun, or battered by the wind—it might have survived. Respect the ones you love. Love them in moderation. And never, ever hurt them.

Yoldan geçerken bir çiçek gördü. O kadar çok sevdi ki hemen ona sahip olmak istedi. Gitti bir saksı aldı. Dikkatlice çıkardı yerinden saksıya koydu. Her gün su verdi. Zaman zaman güneşe çıkardı. Daha iyi büyümesi için gübre verdi. Çayını yudumlarken sürekli onu seyrediyor, bazen saksıdaki çiçekle konuşuyordu. Bir sabah evden işe gidecekken çiçeğin öldüğünü fark etti.

Hemen saksıyı aldı. Bahçıvana götürdü. “Sen anlarsın bunun derdini, ne olur ölmesin çiçeğim, solmasın yaprakları, kurtar onu” dedi. Bahçıvan, “ne yaptın be adam” dedi. Bu çiçeği yerinden alıp saksıya koymuşsun. Fazla su vermiş, fazla gübre vermişsin. Onu sen öldürmüşsün.”

Adam üzüldü. o kadar çok sevdiği çiçeği farkında olmadan kendisi öldürmüştü.

Sevgi ölçülü olmalıydı. İnsanlar hikayede olduğu gibi bazen sevdikleri için karşısındakine ne kadar zarar verdiğini fark edemiyor. Kötülüğünü istemeden, zarar vermek istemeden, sadece koruduğunu düşünürken en büyük zararı verebiliyor. İnsanlar üstüne bassaydı, güneşte kavrulsaydı, rüzgar dalını kırsaydı belki o çiçek yaşayacaktı. Sevdiklerinize saygılı olun. Ölçülü sevin. Ve sevdiklerinizi asla incitmeyin.